dotarlo do mnie, ze cale to ostatnie tesknienie za K2 wynika ze swiadomosci, ze jemu tam nie jest dobrze
cieszy sie, ze tam jest, ale czuje sie samotnie, a ja sie o niego martwie
nie bylo mnie stac, zeby go odwiedzic
nie potrafilem tak jak sobie obiecywalem odciac sie od niego
tak jak nie odcialem sie od matki i czuje gdy jest z nia cos nie tak..
znajomi misia smieja sie z niego, ze wiem kiedy mu wyslac smsa, bo robie to gdy tylko glosno wspomni o potrzebie kontaktu ze mna
kiedys okolice serca podzielilem na sektory i rozpoznawalem jaka osoba sie na mnie wlasnie koncentruje
bylem wtedy na lekach..
stad sporo wiem o lekach hipotensyjnych