Trzeba spelniac swoje marzenia. Tomek marzy o śmierci.

Ja nie potrafie juz z nim rozmawiac. Otoczenie odczuwa wokol niego atmosfere pustki. Najblizsi staraja sie przez nia przebic, rozruszac 'chorego', zmusic go do aktywnosci i zywej reakcji uczuciowej, a gdy sie to nie udaje, sami sie od niego odsuwaja.

Kiedys byl inny. Wiecej czul i inaczej rozumial i dlatego bardziej cierpial. Dzis nie czuje juz nic, stlumil w sobie wszelkie uczucia. Umyslowo jest dla mnie roslinka.