Jak zwykle...
... rozmienił swoją twarz na garść bilonu o różnych nominałach. Doskonale wiedział dlaczego to zrobił, jednak łudził się, ze tym razem uzasadnienie będzie inne... Dla niego Horyzont Zdarzeń nie tylko przestał być nieosiągalny, ale i zawinął się w perfidny sposób. Całe szczęscie, ze Horyzontu nie obchodziło to, co działo się w jego głowie... Zastanawiając się, jak wyrwać się z tego przeklętego kręgu, nieświadomie, zgodnie z utrwalonym przez lata odruchem, zaczął używać poszczególnych monet zgodnie z ich jedynym możliwym przeznaczeniem... A gdyby tak... jeśliby tylko właściwie zgrać wszystko w czasie... umiejętnie i delikatnie zdjąć z siebie znacznik 'centrum uwagi'... Rutynowe czynności doprowadziły go do tego, że jak zwykle rozmienił...
Nie można komentować
(pomarańczowym kolorem
oznaczeni są użytkownicy nlog.org)
...udało się... udało się... UDAŁO SIĘ! Ale po chwili zdał sobie sprawę, ze gdzies w jakimś zakurzonym zakamarku pamięci przechowywał to zdarzenie jako cenny skarb, coś co dawało mu siłę, by mieć nadzieję... coś co j u ż s i ę w y d a r z y ł o. Nagle zdał sobie sprawę, ze wypowiadał to zdanie tysiąckrotnie, za każdym razem, gdy rutynowo łamał reguły gry...
...kiedyś w końcu przyszedł dzień kiedy rzekł - keep the change... i [someone continue it...:D]
.... się na drobne (ja też coraz częściej ostatnio :( )
no to trudno ;)
ej mi sie w ogole nie kojarza:/
kurde jakies klimaty Ubika mi sie kojarza :)))))