Pośrodku jeziora stoję z rozłożonymi ramionami. W uszach szept skradających się dni. Krzyżuję ręce na ramionach i przytulam się sama do siebie. Chłód, przeraźliwy chłód. I nagle w oddali widzę błysk. Światełko, które rozjaśnia ciemność dając delikatny powiew ciepła. I znowu rozkładam ramiona i czekam, czekam...