Wpis który komentujesz: | Mała dróżka pośród ciemnego lasu... Idę sama nerwowo oglądając się za siebie Zimno i wietrznie Dom jeszcze tak daleko Nagle widzę - ktoś szybkim krokiem podąża za mną Boje się Idę coraz szybciej Strach zapiera dech Myśli kłębią się jak ciężkie burzowe chmury Ktoś za mną zaczyna biec Zaczynam płakać i biegnę.... Chwyta mnie za rękę - czemu uciekasz? - jej jak dobrze ze to Ty - nigdy już nie uciekaj przede mną tak szybko - dobrze... |
Inni coś od siebie: |
Nie można komentować |
To stwierdzili inni:
(pomarańczowym kolorem oznaczeni są użytkownicy nlog.org) |