"dzis spuszczają w kiblu świat wszechwiedzący mądrale,
pośród kina, polityki zataczając szpetny balet,
Chcąc byćtakimi od pióra, mikrofonu i palet
ich wyobrażenie EGO to jest nic jak tylko szalet.
Wszystko spływa do kanału, myśli płyną w tym kanale,
pochłonięci przez portale zapatrzeni w własny sitcom,
nieświadomi własnych kalectw co im robi z głowy sitko,
w którym droga przez ocean stała się Ariadny nitką..."

Cóż, nie lubie jak ktoś mąci moje szczęście, ale na szczęście zachowuje spokój i równowagę. A Ci, którym powyższy opis pasuje idealnie, smieja się jak pierwsi, ale nie na długo. Poza tym ich śmiech jet pusty i płytki nie poparty szczęściem tylko mylnym poczuciem triumfu. Więc nie denerwuję się tylko idę się cieszyć...
Oni zapewne nie mają gdzie tego szczęścia poczuć....
Przebaczam, chylę głowę póki co. Harmonia i spokój są ważniejsze od poczucia zwycięstwa, które w tym przypadku jest płytkie jak kałuża...

Pozdrawiam.