Któregoś dnia gasnie nam słońce.
Gaśnie wszystko
Przedmioty, powietrze i twarze
tylko jakaś kula jarzy się w przestrzeni tak smiertelnie dająca cień.
Jest taki dzień...
I nic na to poradzić nie mozna
I wytłumaczyć Ci tego nie potrafie
Bezradność nie ma słów...
Wtedy poomacku szukam Twojej twarzy
poznaje znajome rysy
i ulga nie przychodzi.
Przychodzi rozpacz, że tyle samotności jest w każdym z Nas.
Któregoś dnia gasnie nam słońce
i wtedy widzimy już jasno
że nie było tego czego nie było
że nie będzie tego czego nie będzie
W przeżartym przez cień czasie
siedze w ciszy.
W odrętwieniu.
i tylko dlatego oczekuje na ulgę
że mówisz mi... że nią jestem
Dla Ciebie.

***