budza mnie ptaki, ich spiew i ruch w koronach drzew
przeciagam sie tak jakbym naciagala kazda kosc i kazdy miesien
czuje energie naplywajaca do kazdego zakatka ciala
kapiel w ozywczej wodzie
i stoje juz gotowa do dalszej podrozy
wchodze w piekna aleje
aleje starych drzew
grube pnie, pokrecone galezie
ich ksztalty przypominaja ludzkie sylwetki z wyciagnietymi ku niebu dlonmi
szepca do mnie slowa, zdania
potrafie sluchac tego co mi opowiadaja
historie i opowiesci
tragedie i komedie
slonce przeswieca przez korony drzew ale tylko male jego promyki docieraja do ziemi
wyglada to jak w jakiejs bajkowej krainie, jak w niebie
a ja ide tylko ku swemu zamkowi
majac przez oczyma ciagnaca sie w nieskonczonosc sciezke pomiedzy starymi drzewami
naslucham sie dzis opowiesci
a potem opowiem je jemu, lezac obok i mowiac co przezywalam w drodze do niego

...