"Dziwny jest ten świat...". Ostatnio jestem b. szcześliwy, chociaż moje szcześnie przeplata się z nieustannym niepokojem, narzucanym mi przez fatum grożącej mi matury to mimo wszystko znajduje w moim życiu masę frajdy.
Jestem kontent może dlatego, że od pewnego czasu nie jestem już, a może dlatego, że ja poprostu taki jestem(ci którzy znają mnie bliżej wiedzą o tym,0).

A nawiązując to pierwszego zdania, sparafrazowanego cytatu wpisu. Myślę, że ten świat jest naprawdę dziwny. Jest bowiem na nim tylu róznych ludzi z masą różnych poglądów i problemów a ja mimo wszystko w tym kolorowym świeci postaw ludzkich rozpoznaje zawsze siebie.
Zdaję sobie sprawę, że pisze trochę enigmatycznie, jednak nie mam w tej chwili głowy do jasnego wyrażania swoich myśli, więc piszę tak jak myślę.

Choć "potokiem myśli" tego bym nie nazwał, ma to bowiem pewną ideę nad, którą jednak muszę się zastonowić, ale to już mój problem.

Wy czerpcie z tego galimatiasu szczęśliwego gościa tak jak chcecie, sądzcie i śmiejcie sie, bo życie jest zbyt krótkie, aby przejmować się pierdołami :,0).