Coś niespokojnie z moim sercem;
wali, pulsuje jak oszalałe.
Tapla się we wspomnieniach,
w minionych skojarzeniach.

Tylko nie wiem dlaczego,
tak nagle wariuje.
Zamiast trwać w pewności
ciągle kombinuje.

Przyziemna samotność mobilizuje
do ciągłego wyobraźania,
jak, co i z kim mogłoby być,
pcha do działania!

I co ma począć chłopiec w rosterce
gdy cały czas myśli o zadartej sukience?!