A wszystko- wszystko dziwne tej jesieni. I deszcz ciepły na ten przykład, i niebo zachmurzone nie martwi. Straszliwie mnie dźwięki pochłonęły- wciągam muzykę hurtem, cokolwiek, byle nowe, byle dobre, byle mną siekało. Mam wielką potrzebę dostarczania sobie wzruszeń, samoogrzewania, samonapędzania.
Jestem takim wielkim znakiem zapytania, bo nagle to wszystko mi się przydarzyło, że tak powiem- spadło i ciągle dziwi. Że mam ochotę i siły, żeby jeszcze mieszać, coś przestawiać. Góry by się chciało, ale na razie to małe puzzelki. Wiem natomiast, jakie góry chcę z tych drobiazgów zbudować. Właśnie zaczynam. Trzymać kciuki.