Wpis który komentujesz:
Jestem niczym naczynie
czekające na swoją kolej;
stojące pokornie na półce.
Naczynie kruche, wrażliwe
a ostre zarazem -
tnące z bez wątpliwości.
Czekam, aż zjawi się ona -
vena, wiara zawierzona
we własne możliwości tworzenia.
Stoję, aż użyty - w końcu
wypełnię się pianą
pełną różnorodności myślenia.
A napój, który we mnie wlano
okaże się wodą płynącą
z słów moich, ust.
czekające na swoją kolej;
stojące pokornie na półce.
Naczynie kruche, wrażliwe
a ostre zarazem -
tnące z bez wątpliwości.
Czekam, aż zjawi się ona -
vena, wiara zawierzona
we własne możliwości tworzenia.
Stoję, aż użyty - w końcu
wypełnię się pianą
pełną różnorodności myślenia.
A napój, który we mnie wlano
okaże się wodą płynącą
z słów moich, ust.
Inni coś od siebie:
Nie można komentować
To stwierdzili inni:
(pomarańczowym kolorem
oznaczeni są użytkownicy nlog.org)
(pomarańczowym kolorem
oznaczeni są użytkownicy nlog.org)
znalazlas
balsam | 2004.10.18 00:34:03
znalazlam?
peev | 2004.10.11 14:05:32
tak jakoś się składa, że większość (oprócz jednego!) to moje wypociny :P
g0addicted | 2004.10.10 22:02:05
czy to wszystko twoje wiersze??? sa genialne!! pierwszy raz tu zajrzalam. wow