Nie nazwę tego raczej pokorą... Choć w pewnym sensie to była lekcja pokory - pierwsza udana. Nazwę to bardziej ustępstwem na rzecz zaprzestania czegoś, co i tak było totalnie bez sensu, nie prowadziło do niczego. Trzeba wiedzieć, kiedy powiedzieć "dość".

Pokój jest najważniejszy. Na nim można budować. "A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, niech strzeże waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie".