Mam ochote na spacer... Ogromną ochote...
Pomilczeć z kimś bliskim... popatrzeć w gwiazdy...oddychać chlodnym już powietrzem... uśmiechnąć się czasem... szturchnąc w ramię..

This time last year...

wystarczyłaby chwila, szybki telefon i z paczką znajomych podbijalibyśmy świat... Nawet gdyby tym światem miał być tylko kawałek parku...

śmiech... czasem taki zupełnie bez powodu... szczery, głośny śmiech...
"..śmiechu mi trzeba przede wszystkim..."

Czy można życ samymi wspomnieniami...?

W zeszłym roku o tej porze starałam się żyć nadzieją, że moje życie nie będzie wyglądać właśnie tak jak wygląda w tej chwili...


"...ale Ty nigdy nie poddasz sie..."
Prawda, że dam sobie rade....?