Nadal nic nie wiem..
I weź bądź tu człowieku mądry..

Na zmianę chce mi się płakać i śmiać..
Ech..

Po około trzech latach ‘znalazł’ mnie na necie koleś, o którym istnieniu nawet nie pamiętałam. Przytaczał jakieś historie, zdarzenia.. fakt faktem takie rzeczy miały miejsce, ale że to był On.. Nie pamiętam :) Jak to On stwierdził jestem jeszcze bardziej kochaną i sympatyczną świruską, a i nadal mam ten sam miły głos… :P
Normalnie jestem słodka :>

Choć jeden miły akcent tego dnia..



Kocham i to jest absolutnie cudowne. Tak żyć, by codziennie przekraczać swoje JA.
Czy radość życia jest mi dana?
Czy nie strawi mnie ogień, który zasypuję własnym popiołem?