* * *

Wciąż powraca brzmienie skrzypiec niestrojonych
W sześcianowym świecie ostrze dźwięku rani
Światło w ciemność wnika, w górę przepływając
Elastyczny metal, ludzie niepoznani...

Skłonność do przywidzeń, przenikanie światów
Kota pół w powietrzu, na ziemi pół płotu
Chłodny płomień we śnie duszę mą spowija
Ciało moje szuka duszy swej klejnotu

Stonowanie barw... i ciszy chropowatość
Półsen w świt ucieka, za szybko, przedwcześnie
Wyobraźnia każe wracać, choć sen odszedł
Gdy ostatni raz zasnęłaś równocześnie...

Przeniknęłaś w sen mój, w muzykę i mowę
Wzięłaś serca, ciała i duszy połowę

19 sierpnia 2004