K. jest na mnie wkurzona nie wiadomo o co. Przepraszam, a czy to moja wina, że nie chciała iść z nami? Żebym nie mówiła No choooooodź, będzie fajnie. . K. na to, że nie wie czy ma ochotę.
Skoro ona nie wie, to ja tym bardziej.
Nie masz wyjścia, K. - idziesz z nami!
K. - no, ok ok idę.

później.

K. - nie idę. Tata powiedział nie, więc odwróciłam się i wyszłam (+ uśmiech)
dz.(ja) - i to jest powód do śmiechu?
K. - nie miałam ochoty z nim gadać.
dz. - albo iść z nami.

{cisza} - pech.