Wpis który komentujesz:
- A jeśli jesteśmy kosmosami? - zapytał Jose Rodriguez Montoya, zapytał.- Znaczy, jeśli jesteśmy kosmosami, to czy to znaczy, że nasz los jest w naszych rękach?
Pytał, bo na plaży było pusto, było ciemno i wilgotno. Piach kleił się do rąk, piach nie wchodził sypko, wchodził grudkami.
Maria Luisa Ramirez O Twarzy Dziecka Ernst z La Paz słyszała dyszenie Jose. Słyszała, bo była w La Paz. Szepnęła, bo nie miała nic do stracenia, nic do stracenia, szepnęła: - Jose, Jose, moja ty największa miłości nieznana, mój ty Jose! Jose, idź po prostu spać!. Idź spać natychmiast.
.
Pytał, bo na plaży było pusto, było ciemno i wilgotno. Piach kleił się do rąk, piach nie wchodził sypko, wchodził grudkami.
Maria Luisa Ramirez O Twarzy Dziecka Ernst z La Paz słyszała dyszenie Jose. Słyszała, bo była w La Paz. Szepnęła, bo nie miała nic do stracenia, nic do stracenia, szepnęła: - Jose, Jose, moja ty największa miłości nieznana, mój ty Jose! Jose, idź po prostu spać!. Idź spać natychmiast.
.
Inni coś od siebie:
Nie można komentować
To stwierdzili inni:
(pomarańczowym kolorem
oznaczeni są użytkownicy nlog.org)
(pomarańczowym kolorem
oznaczeni są użytkownicy nlog.org)
jestesmy kosmosami.tak.pyl ksiezycowy na stopach,gwiezdny pyl na rzesach....tylko czasami,czasami tylko kamien w bucie,ziarenko piasku w placzacym oku.ale to tylko czasami