* * *

Z tęczą na przechadzkę, czy na spacer z burzą?
W deszczu moknąć, wiatrem chłostany po twarzy
Czy wciąż gonić barwy, miraż bezcielesny
Łudząc się, że w końcu zechce mi się zdarzyć...

Płomień wciąż pamiętać, czy stać się popiołem
Dać odejść wspomnieniom, czy przyzwolić drganiu
Strun, co w sercu grają muzykę namolną,
Ckliwym snem pamiętać każą o kochaniu

A może też zapaść w codzienność i trwanie?
Beznamiętnie przyjąć wiatru ton ponury,
Natrętne smaganie, iskry bólu w szczękach
Dać wygasnąć ogniu i przegonić chmury?

Czy trujące zgliszcza piękno kwiatów zmieni?
Czy po burzy tęcza barwą rozpromieni?

22 września 2004