pass
pasuję... nie mam ochoty zawracać sobie głowy osobą która pomimo zawracania mi głowy (i nie tylko mi) nic więcej z sobą nie robi... nie wiem czy to rezygnacja czy tumiwisizm i olewactwo wszystkiego z jej strony...
ale wiem jedno - mam ludzi obok siebie który zmusili mnie do tego żebym jednak nie czołgała się po ziemi tylko spróbowała chodzić prosto.... i ona też takich ludzi ma... tyle że inni też mają swoją odporność i teraz z tego co widzę zaczynają powoli ją ignorować traktując jako niezmienny punkt scenografi... którą ja mam ochotę zmienić...
nie mogą jej problemy przytłoczyć mi życia...
ja jestem szczęśliwa - mam kogoś kto mnie kocha(?) zapewnia mi rozrywki umysłowe i cielesne, zapewnia mi wyjścia na gorącą czekoladę wedlowską która jest tak gęsta że prawie łyżka staje... mogę się tym dzielić... tym moim szczęściem... ale nie w momencie kiedy ktoś nie umie tego przyjąć...
bo czekoladą się nie podzielę...