Śmiem twierdzić, że bardzo ważna w życiu jest rozkmina. Solidna, szczera rozkmina, której zasady nakazują potraktować dane zagadnienie tak dogłębnie, że dogłębniej się już nie da, które nie pozwalają zostawić na nim suchej nitki, najmniejszego choćby niedopowiedzenia, które każą wyłożyć wszystko na wierzch. Są ludzie, którzy nie wierzą w rozkminę, bo znudzeni życiem, ogarnięci jego rutyną, przestali dostrzegać w niej sens. Nieraz nawet rozkmina wydaje im się nudna, bo przecież dużo już widzieli, dużo przeżyli i rozkminiać nie muszą. Ale ja się nie dam i rozkminiać będę. Nie spocznę, dopóki ten świat będzie miał przede mną jakieś zagadki.