mam mętlik w głowie.

ostatnio:
wracałam sama całkiem późno autobusem całkiem miejskim i przykładałam nos i czoło do szyby jednocześnie i myślałam o lutym;
siadałam czytałam pisać chciałam- i nic;
obejrzałam zbyt wiele filmów polskich;
kłopoty z drukarką miałam i, o dziwo, wszystkie chłopaki z osiedla tak samo (dlaczego nie znam dziewcząt stąd?)
wybrałam się na sentymentalny spacer do knajpy, o której wiedziałam, że już nie istnieje.

poza tym powietrze twardnieje.

(wedle zasad: wstęp, rozwinięcie i zakończenie)