Babcia powiedziała wczoraj, kiedy opowiadliśmy o wyjeździe, o tym jak było błogo nad jeziorem, "Boże, cudownie! Korzystajcie, korzystajcie ile się da póki jesteście młodzi. Nic nie jest ważne, rzadna tam praca, tylko przyjemność. Ja do dziś załuję, że tak mało tańczyłam. I do tej Rygi już nie pojadę, choć tak bym chciała"
A my pojechaliśmy. Miasto bardzo piękne, na każdym rogu prezentujące dawną, a teraz odzyskiwaną świetność. Kamieniczki od średniowiecznych po Art Novueau i modernizm. Niektóre zaprojektował ojciec Sergieja Eisenstaina, no proszę. Niestety, trafiliśmy na 800 lecie miasta. Huczne obchody. Co prawda program tej imprezy był naprawdę bardzo ciekawy, ale ilość ludzi która się tam zwaliła uniemożliwiała zarówno skorzystanie z tego jak i włóczenie się po mieście. Tak więć w sobotę, dniu głównych obchodów wycofaliśmy się z miasta, na zwiedzanie pozostawiając sobie niedzielę.
Z rzeczy wstrząsających, widziałam kota w klatce, Persa, który reklamował wystawę kotówe. Biedne zwierzę skulone pośrodku klatki starało się ignorować ten cały tłum, który się przypatrywał, zachwycał, śmiał i wciskał ręce przez kratki, żeby pomacać piękne futerko. Ten kot był największą atrakcją 800-lecia miasta, niemalże. Zastanawiam się, czy jeszcze żyje, po spędzeniu całego dnia w upale, w hałasie, obmacywany przes tysiące rąk.
Z podrózy zostały mi jak zwykle obrazy. Wspaniałe krajobrazy jeziorno-pagórkowate, pustkowia, tysiące ludzi palących świeczki pod kościołem w Aglonie 14 VII, spowiednicy przed kościołem spowiadający hurtowo, na dwie strony, kot w klatce, pobita dziewczyna w Rydze, Valdys na moment przed tym, kiedy uderzył Marka.
Ukradziono mi tam rower, zaatakował nas Valdys miejscowy pijaczyna-były czołgista (wiało grozą, ale wyszliśmy obronną ręką i uciekliśmy zanim zawołał znajomych,0), Jaś się zatruł.
Ale i tak był to bardzo, bardzo udany wyjazd. Tylko 7 dni, a zdawało się tak długo...