Nie wiem spacjalnie jak pomóc przyjacielowi który jest samotny. Przecież to, że jest samotny wyklucza możliwość naszej wspólnej przyjaźni..czy też odwrotnie.Choć R. utrzymuje że brakuje mu kobiety.Takiej, żeby go kochała.Słaba ze mnie przyjaciółka ostatnio.

Słucham tych starych płyt, jakiś tam hip hop polski, podobno już się tego nie słucha.Mi strasznie brakuje tych czasów sprzed trzech, czterech lat..jakby to miało coś zmienić..przecież nie moge powiedzieć że "wtedy było lepiej" choć wciąż mi się tak wydaje..przeszłość ma to do siebie, że wolimy pamiętać tylko pozytywne momenty.Więc mówcie mi że głupia jestem, bo brakuje mi tych ludzi, tych miejsc, nikłej świadomości wagi niektórych sparaw. Dziś spotykam ich na ulicy:one są w ciązy, z nimi za rękę, oczy ich smutne, chyba też wiedzą we dwoje że to koniec.Ktośtam pracuje w kiosku, ktoś siedzi w areszcie. A mi smutno, bo mimo że Ci ludzie są, to tak na prawdę już ich nie ma.Gdzieś się porozsypywali..do pracy, nauki spraw niepotrzebnych.Więc ciekawa jestem..ciekawa jestem kogo Tam spotkam, gdy otworzą To miejsce.Jedyne, które kochałam w tym mieście za Klimat.Wiem, nie tylko ja.
W piatek widziałam mężczyznę który miał cudowne oczy.Dawno nie myslałam tak długo o kimś, kogo nie znam..i wiem tylko że ma na imię Marek i ktoś mu kiedyś wbił nóż w brzuch.Otórz chciałam do Marka podejść, ale bardzo się wstydziłam. Wyprzedziła mnie całkiem sympatyczna blondynka.I z tego powodu jakoś mi smutno, może niekoniecznie dlatego że to właśnie On.Chyba dlatego że znowu zmarnowałam szansę jaką dał mi Jego uśmiech.
Nie moge stanąć przed lustrem i powiedzieć "Jesteś chujowa, nie masz powodzenia". Szkoda, może wtedy byłoby mi łatwiej użalać się nad sobą.Bo mimo że jest was Panowie kilku to mi tak nijak.