Czemu ja tak naprawdę zazdroszczę wszystkim dookoła? Mam przecież wspaniałe życie! Żyję ciekawie, mam wiele wspomnień i jeszcze więcej ich powstanie. Tworzę ciekawe rzeczy, które się podobają, nawet mi. Mam przyjaciół, prawdziwych, takich z którymi można naprawdę szczerze porozmawiać. Nie jestem zależny od NICZEGO! od żadnych używek ani ludzi. Co więcej - bez żadnych używek miewam takie cudowne przeżycia, że nie mogą one po prostu być pospolicie dostępne. Może zazdroszczę tego, że inni umieją się dobrze bawić wśród ludzi? - hehe, trzeba mnie było widzieć na koncercie, szalejącego do białego rana. Że nie klnę jak inni? Nie mam takiej potrzeby. Że nie lubię rozmawiać o muzyce, sporcie i seksie? No to co? Mam o wiele ciekawsze tematy do rozmow. Więc czemu do jasnej cholery tak wszystkim zazdroszczę???