Umiarkowanie, ale trzymam strone Artrusa - nie ma co byc asceta,ale troche wstrzemiezliwosci w tym i w owym hartuje ducha.
Japonczycy w tradycji maja cos takiego jak dio. Raz na jakis czas przez kilka dni gloduja i medytuja, skupieni i wyprostowani, zeby sie udoskonalic, zeby potem moc sie skupiac na rzeczach naprawde waznych.
Coraz bardziej mnie fascynuja te dalekowschodnie kultury.Teraz to sie juz pozmienialo, wszyscy nasladuja USA, no ale moze nie tak do konca. Musze tam kiedys pojechac, co najmniej na pare miesiecy, pobyc wsrod nich i poznac ich lepiej, posluchac historii kogos starszego, kto pamieta jeszcze dawne czasy, tak jak w domu slucham przedwojennych opowiesci moich babc.
Nigdy nie lubilem nauczycieli historii, choc niektorych szanuje. Za to bardzo mnie ona interesuje, zwlaszcza ta mniej rozreklamowana (nie przepadam np. za wojnami napoleonskimi i za historia II Wojny Swiatowej,0)-no ale w kazdej epoce znajdzie sie cos ciekawego. :,0) A jesli mozna sluchac czyichs bezposrednich relacji - nie o polityce i datach, tylko o prawdziwym zyciu - to przeciez jest prawdziwa przyjemnosc. :,0)