snufkin
komentarze
Wpis który komentujesz:

budzą się w środku nocy
odcięci od pępowiny ojczyzny
z zakneblowanymi ustami
nie czując ziemi
pod stopami
jeszcze przez chwilę
majaczą w nich
zatopione titaniki dzieciństwa

2

jest już po transplantacji języka
transplantacja mózgu trwa
tylko przeszczep serca
wciąż się nie udaje
i choć stare za duże
pewnie przyjdzie z nim umrzeć

3

z oczu opadają im łuski
i pojmują
że prawdziwym przeznaczeniem
jest nieustanne wygnanie
z miejsc kolejno oswajanych
począwszy od zaklętego
widnokręgu dzieciństwa

dojrzewanie do myśli
że śmierć jest też emigracją
za ostatnią granicę ciała

Inni coś od siebie:


Nie można komentować
To stwierdzili inni:
(pomarańczowym kolorem
oznaczeni są użytkownicy nlog.org)
snufkin | 2004.12.06 09:56:06
zakochaj się we mnie ja się odwzajemnię wczepimy się w siebie bez tchu i bez-dennie ja w tobie się skryję ty skryjesz się we mnie śmierć nas będzie szukać po świecie daremnie

snufkin | 2004.12.06 09:53:03
jozef baran ma takze piekna wiersze...

sarah | 2004.12.04 07:28:03

strasznie przejmujace i prawdziwe. czyje to?