Wpis który komentujesz: | nijak się czuję. niby nic mnie obchodzisz a jednak nadal jestem przy Tobie. rozważam co czynisz. zastanwiam się nad każdym twym krokiem; czy w dobrą stornę kroczysz. podejrzeń wiadro ciąży mi na barkach. ciągnie w dół niczym pętla uwiązana u szyji potępieńca, który przeciwstawił się przyszłości. i boli mnie to, że nie ma już wiary w to co działasz. nie ma nadzieji na lepsze doznania, niż żar, który splata nasze ciała. nie ma już siły aby zrozumieć Twoje słowa. zmowa uczuć zniewolone zmysły puste słowa to co zostało, i to co się dokona. |
Inni coś od siebie: |
Nie można komentować |
To stwierdzili inni:
(pomarańczowym kolorem oznaczeni są użytkownicy nlog.org) |