Nie boje sie smierci i nie boje sie niewygod. Co za tym idzie, nie boje sie wielu innych rzeczy, ktore teoretycznie moga sie konczyc smiercia czy niewygodami.

Jedyne czego sie boje to samotnosc i brak akceptacji. Nie zalezy mi na tym, zeby wszyscy mnie lubili. Wiem zreszta, ze to niemozliwe. Chcialbym tylko, zeby byl ktos, kto akceptuje mnie takiego jakim jestem. Jedna osoba, dla ktorej bylbym idealny.
Tak sie boje samotnosci, ze czasami czuje sie zle juz po minucie bycia gdzies bez przyjaznej osoby obok.

Przyjazna osoba to taka, ktors nie wymaga i ktorej obecnosc nie wymaga niczego, czego nie daloby sie czy nie zrobilo samemu z checia.