Moge kochac siebie samego tylko na tyle, na ile kochaja mnie inni. A nawet mniej, bo przeciez znam siebie lepiej.

Jesli nie jestem potrzebny innym, nie jestem w ogole potrzebny.

A nie umiem zrobic nic, zeby byc caly czas kochanym, zeby byc cenionym wsrod znajomych. Za duzo we mnie slow i zachowan, nad ktorymi nie mam zadnej kontroli.

Ech...