No i tak

moj zwiazek z I. sie sypie. Dyskusje, dyskusje i dyskusje...
Dobrze, ze stac nas jeszcze na to, zeby na spokojnie porozmawiac i przyznac, ze jesli nie znajdziemy sposobu
na rozwiazanie naszych problemow to moze po prostu
czas sie rozstac - jak przyjaciele i bez urazy.

Nic mi sie nie chce, a juz najmniej pracowac w tej chwili. Trzymam sie kurczowo przerwy na lunch... byle jeszcze nie myslec o pracy.

Pada deszcz i wszystko jest do dupy.

Na wieczor zaplanowane nocne Polakow rozmowy z A. ktora tez ma niewaskie problemy ze swoim chlopem.
Jak zwykle pewnie skonczy sie na rewolucyjnej konstatacji,
ze wszystkie chlopy sa przewrazliwione, maja huzia na punkcie wlasnej osoby, zachowuja sie jak dzieci, sa przekonani o wlasnej racji a w ogole to szkoda ze nie jestesmy lesbijkami...

W magiczny jednak sposob rozmowy takie pomagaja.

... na jakis czas...