Pustka wypelniajaca moja dusze rozbawia mnie swoja obecnoscia
Obojetnosc blogim stanem ukojenia psychicznego napawa mnie radoscia i szczesciem
Widok roztaczajacy sie dookola rajem dla moich oczu
Ciszy probujacej dostac sie do moich uszu otwieram drzwi zapraszajac serdecznie do srodka
Zamykajac sie w swoim wlasnym swiecie delektuje sie kazda chwila ktora mi w nim uplywa
Zeby to moglo trwac wiecznosc albo tylko moment dluzej
Bezcenne chwile w zyciu ktore sa tak niezastapione, nieopicywalne i fantastyczne
Tylko czemu inni wkraczaja do mojego swiata depczac po tym calym pieknie i po mnie... ?