Uciekam do niej ilekroć to staje się dla mnie za ciężkie, uciekam od ciebie za każdym razem gdy zrywasz uśmiech z mojej twarzy. Zaglądam do bezpiecznego świata wspomnień i niespełnionej przyszłości, tysięcy scieżek, którymi wędrować miałem... Oglądam wyblakłe zdjęcia i wspominam zmarnowane chwile, które przeleciały między palcami jak ziarenka piasku z przesypywanej garstki życia. Dużo dni, w których im dalej, tym mi lepiej. How tragic...