* * *

Nie wierzę w białość chmur na niebie
Gdy słońce zajdzie, ich złą naturę
Wieczór oznajmia, kładąc cienie
Na to, co oczom blasku przydało
Zmienia w zaprzeszłość me marzenie
Deszczem i gradem twarz moją chłoszczą
W nocy skąpane, milczące wieszczki

Pustka mych ust, co dźwięku niezdolne
Wydobyć prócz skomlącego brzmienia
Straciłem wiarę w znaczenie wróżb Twoich
W dziką namiętność, na niebie pisaną
Skłonność i sens moich sennych modlitw
Znikł nawet widok Twój pod powiekami
Tylko Twój cień ciągle we śnie stoi

24 lutego 2005