jakoś się staram, by nie poddać się negatywnym wpływom, chcących mnie pogrążyć. dziś mi to kurde nie wyszło. w szkole przez wszystkie 7 lekcji (bez dwóch religii, na które nie chodzę, bo się nie opłaca) i wszystkie 6 przerw, można było mnie ujrzeć ze smutną miną na twarzy. nieciekawy widok. co prawda bywały nieliczne przebłyski, ale to się nie liczy. chyba wszystko wróciło do normy, gdy tata, zamiast wrócić z Gdańska jutro, wrócił dziś.

zadzwonił dziś. chciał pożyczyć kasę. pożyczyłam. przyszedł. i poszedł.

niby nic. ale ja na nowo musiałam rozbudzić tą swoją głupią nadzieję. i przeklęte wspomnienia (ale bardzo miłe...).