Ludzie mają mnie dość. I wcale im się nie dziwię.
Łapię dołka i to niezłego. Ostatnio kłócę się z rodzicami, mam wszystkiego dość. Wszystkim przeszkadzam i w ogóle.

Mi jest przykro nie dlatego, że zdjęcia nie ruszą, nie, mam to gdzieś i miałam od początku. Zawiodłam ich zaufanie. Nie mogą mi zaufać, bo nie mają pewności, że na pewno to i to zrobię.

I kolejny wieczór spędzę czytając Eragona i słuchając DO-Za.. Nawet "Duszy" nie mogę zacząć pisać. Nic.
A jak tylko wrócę do szkoły, to od razu będą testy.