odrywam się, naprawdę odrywam się od rzeczywistości. Nie jem, nie śpię, nie wiem jaka data. To chore, ale cudowne.

Szkoda tylko, że znowu wszystko wraca. Wszystko, co uważałam za przeminięte.
Miało być tak fajnie. Nie jest fajnie. Jest chujowo, jakby się precyzyjnie wyrazić.
Pierdolę wszystkich dokoła mnie. Gdybym cofnęła czas, z żadnym z moich teraźniejzych >przyjaciół< bym się nie zaznajamiała. CHolera niech to weźmie ale jestem tą egoistką czy nie?
Ale to głupie wszystko co piszę. Ciekawe kiedy mi to przejdzie. I co przyjdzie tym razem.