Smutno czy nie. Nie wiem. Bezsens. Jest dobrze, ale coś mnie martwi. Bezsens. Popadanie w pierdoloną melancholię narusza moje wizje o optymistycznym nastawieniu. Nie pasuje mi, że jedzie tam. Nie mogę zabraniać i nie chcę, ale jakoś coś mi nie pasuje. Lepiej gdzieś pojechać, nocować, niż być tu, obok? Może. No i to mi nie pasuje. Bo ja naprawdę nie chcę się znowu przejechać.