stało nas pięcioro na przytstanku, każdy oparty o szybę apteki, w trzydziestu pięciu centymetrach cienia. każdy miał w szybie swoje odbicie więc razem była nas dziesiątka. niektórzy czasem, na chwilę dotykają szyby i łącza się z odbiciem.to nie może umknąć uwadze.robię wtedy zdjęcie w pamięci.

wszystko na zewnątrz jest inaczej.wszystko.ja ty oni. żyję bardziej jutro niż wczoraj.marzę wierzę.


looptroop