Istnieje taki typ ludzi, trochę szalonych, którzy mają cel taki trochę inny niż wszystkie inne cele jakich można spodziewać się po Homo Sapiens. Coś zmusza ich do działań, które wykraczają poza normy determinacji i zachowań z nią związanych. Brną do celu za wszelką cenę często okaleczając nawet siebie samych. Ten cel albo już istnieje albo go właśnie szukają i gdy znajdą ideę, przestają się liczyć te inne rzeczy, które kiedyś miały jakiekolwiek znaczenie. Przestaje się liczyć wszystko i wszyscy. Wyglądają z reguły trochę inaczej. Mogą być wysocy, albo bardzo mali, groteskowo wygięci z dziwnymi twarzami. Czasem są piękni, lecz biada tym, którzy na ich urodę się pokuszą. Są nieprzeciętni – ale na swój przedziwny sposób. Mój brat jest wysoki. Nieprawdopodobnie wysoki. I ma twarz demona. Przez kilka miesięcy był specyficznym rezydentem w moim wynajętym, tanim jednopokojowym mieszkaniu przy London Road na Elephant & Castle.