czas na kody, aluzje, niedopowiedzenia, szyfry.

stworzyć coś z niczego. sztuka.
zamknięta w czterech ścianach . tylko ja i Ona.
wieczny kompan. nieskończona, bo niepojęta rozumem ludzkim. a jednak nad miarę racjonalna.
jedyne pragnienie to czerpać ją kosmicznym wiadrem, poszukiwać, łapczywie chełpać.
ja i Ona. nieustające starcia, łzy, zawody.
a jednak Ona jest źródłem niedosytu i nadmiaru.
pośrednio szczęścia.
tak bardzo niedostępna dla niepragnących jej dostrzec jak wrzechobecna dla łaknących jej.

jedynie czas jest przeszkądą.
droga do doskonałości
droga do itaki
utopia

chciałabym kiedyś skosztować Jej namiastkę.
bo podobno można..