Chodze utartymi sciezkami. Po domu tak chodze. Rano ledwo oczy otworze, biegne do kuchni, potykajac sie o rozne rzeczy pogubione w nocy. Jesc dac kotu. To Krokodyl - tak mowie do niej w chwili czulosci. Moj krokodylku. Nie reaguje, nie wiem czemu.
To ran.. tak zawsze rano jest.
A wieczorem? Wieczorem jedno na pewno musze zrobic. Zaslonic wszystkie okna. Wtedy czuje... po prostu sie czuje. Zaslaniam okna. Z kazdej strony, z trzech stron, bo z trzech mam okna. I wtedy takie spiecie idzie sobie precz. I jakby wszystko sie rozluznilo we mnie.
Boje sie?