Wiem.. to bedzie smiesznosc nad smiesznosciami. Ale co mi tam... Musierowicz napisala w ktorej ksiazce o Eksperymentalnym Sygnale Dobra.. cos w tym stylu i ze sygnal ten polega na wysylaniu usmiechu.
To byla moja panienska ksiazka. I jeszcze o Indianach tez byly moje. Ale ja nie o tym.. wiec tak.. z tym sygnalem to sobie wymyslilam,ze to trzeba i teraz. Wiec ucze sie cierpliwosci. Nie ciamkam jak ktos sie grzebie w kolejce.. starszym ludziom mowie dzien dobry, serio! Jakos ich zauwazam. Przynajmniej sie staram... a szczegolnie ESD stosuje jadac samochodem. No i jesli do tego doloze powracajaca fale mam taki miks, ze czasem nie wiem, co ja tu robie.. Zaraz.. strasznie bredze, a to dlatego, ze chce cos sesnownego napisac.
Z ta fala to zauwazylam, ze dziala. Wysylalam sygnal... ludzie sie usmiechaja i wiem, wiem, ze jak sie tak usmiechna, to za rogiem nie skopia jakiegos psa.
Inaczej.. ja sie frustruje i wyladowuje swoja niechec na kims, ktos niewinny zupelnie oberwawszy ode mnie bedzie czul sie pokrzywdzony i ze to niesprawiedliwie. Przyjdzie do domu i ciach prach gazeta w zone. I ze zupa byla za slona. Zona na dzieciach, dzieci na psie, pies na mnie, bo akurat niedaleko przechodzilam.
Mysle, ze to wystarczy, zeby nie sykac, nie warczec, nie mlaskac.
Czy czasem nie jest to asekuracyjne?
Kij w oko. Mnie tam z tym dobrze.