Czasami, gdy wiem, ze musze wyjsc z domu, bo cos trzeba zrobic, zalatwic, przeciagam te chwile. Jak teraz. Udaje, ze cos jeszcze jest do zrobienia.
I wyjsc cos nie moge.
To dlatego, ze jesli juz sie cos zrobi, to juz nie bedzie wyjscia. To juz sie stanie. I ewentualne mysli-nadzieje sie rozwieja. Wiec stad ta niechec przed wyjsciem, odwlekaniem... poki cos trwa to trwa i jest i zawsze moze sie zdarzyc... a tak... Tak nie ma juz wyjscia.
Wiec oczy do kieszeni!

[...]