Mam czarną torbę z zielonym znaczkiem. Małym. W torbie mam bałagan. Zawsze. Od zawsze i na zawsze. Bałagan stanowią: organizer, notatnik, portfel, notes z telefonami (w razie awarii telefonu), discman i ogromne słuchawki, czerwony neseserek na płyty, książka gide'a, butelka ice bulla, dvd z 'rokiem diabła' i koncertami nohavicy, niebieskie okulary przeciwsłoneczne, ulotki..
Mam bluzę bundeswery. Zieloną. Z kieszeniami wszędzie. W nich karteczki, chusteczki, pióro, fiolka ketonalu, listek tramalu, zapalniczka zippo, zapalniczka marlboro, książka seana stewarta, bilety komunikacji miejskiej i inne takie..
Mam brązowe spodnie z tygrysem wyszytym na tylnej kieszeni. Z dziurą w kieszeni prawej. W lewej stary siemens, na którego nie połasi się, nawet najbardziej zdesperowany dresiarz.

Wychodzę po zmierzchu. Kiedy inni siadają do kolacji, oglądają telewizyjne wiadomości, zasypiają, sprzątają, kłócą się, kochają..
Zmierzch ukrywa brud codzienności. Nikłe światło gwiazd pozwala na luksus niedopowiedzeń. cienie na twarzy ukrywają cienie pod oczami.
Ciszę nocy przerywam fortepianowo-perkusyjnym rytmem dresden dolls, lub brudem ostatniej płyty waits'a.

Gdzie klucz do tego wywodu? Nie ma takiego..

Zaczyna mnie nosić. Na razie psychicznie, ale to chyba tylko początek czegoś większego. Powoli się duszę. W oparach papierosowego dymu, alkoholowego zwidu, bełkotliwego słowotoku pijaków. Rozmywam w tym wszystkim, tracę niezawisłe dotąd 'ja'. Uwsteczniam.

Jestem zmęczony. Cholernie zmęczony wszystkim co mnie otacza. Sprawami którym nie mogę sprostać i decyzjami które powinienem podjąć. Nic nowego mnie tu już nie czeka. Nuda i pogłębiający się dół. Ponad wszystko, rozpaczliwie nienawidzę nudy. I dołu.

Czas uciekać.
Czas poczynić przygotowania do ucieczki.


/cr.

ps. obiecałem kiedyś zdjęcia z sesji dla davidoff'a

oto mała próbka tego co się działo: