jak na zlosc znow jestem w kropce i to nie byle jakiej
nie wiem czy pisalam ale mam odwieczny dylemat - kim chce byc, co robic w przyszlosci
i tak: moze to egoistyczne ale nie oszukuje siebie i mowie wprost - nie chce byc biedna (ze tak to ujme,0), wiec musi byc to cos co przynosi zyski
wiem - musze robic to co naprawde bedzie sprawialo mi radosc...
z tym jest problem
wszyscy mowia ze nadaje sie na prawnika
ba
spoko - moge byc prawnikiem ale...ta cholerna historia
jak sobie pomysle ile musialabym sie jej uczyc to az mnie skreca
prawnicy ucza sie cale zycie
a biedna malinka ze wszystkich przedmiotow najbardziej nie lubi historii
ale klocic sie lubie, duzo gadac, niby moje zawsze jest na wierzchu
ale jak ja bym to wszystko wytrzymala...
z drugiej strony naprawde podoba mi sie ten zawod choc to nie takie proste
do czego zmierzam
- ojciec mi to w kolko powtarza
a badz co badz ale z jego zdaniem naprawde sie licze (nie chce mi sie tlumaczyc dlaczego,0)
i on zawsze ma i tak racje

osobiscie bardzo chcialabym prowadzic jakas firme (transport, handel,0)
i co do tego to tez mam szanse chociazby na pozniejsza prace
nie wiem
meczy mnie to
w szkole podobno bylo cos takiego ze robia jakies takie badanie gdzie kto sie nadaje
moze to cos pomoze
ja bym chciala juz wiedziec
marze o tym ze czyms sie interesuje tak naprawde
ze w wolnych chwilach czytam wszystko z tym zwiazane, chodze na jakies kolko czy jakos, wiem ze to jest moja dziedzina
a tu nic