Urodziles sie z kolorowym berlem, ktore w istocie bylo zabawka. Panowales wtedy nad ksztaltami i kolorami. Kolejne torty urodzinowe byly jak coroczne odnowienie wyroku. Zlota wstega na glowie morfowala kolejno w delikatny wieniec laurowy, trwalszy diadem. W koncu zmieni sie w korone - nie znasz jeszcze jej wygladu. Takie twoje vexillae. Najblizsi cieszyli sie z toba z powodu tych koronacji, dopatrujac sie w nich tego, co dla ciebie najwazniejsze. Entuzjazm zawsze traci swoj impet, wiesz o tym. Tracasz palcami te tandetne insygnia, kiedy nikt ze swietujacych tego nie widzi. Dla ciebie sa bezwartosciowe, jak minione kilka lat - klatwa Tutenhammona dosiegla barbarzyncow podobnych tobie. Rabowales tajemnice, ktore nie sa ci do niczego potrzebne naiwny golemie. Posuneles sie za daleko bedac wolnym, w pelni swiadomym.
Czerwone maki - nie potrafisz sie nimi zachwycac na nowo, bo to Monte Cassino, bo to zrodlo opium, heroina dba o cere kobiet. Wolnosc to zal skazanego za pobicie ze skutkiem smiertelnym, jego przepustka to dwuletni syn, a urok osobisty i kwiaty dla zony to para promili. Ty jestes dzieckiem, ktoremu wyjasnij co jest najwiekszym darem. Pociag pospieszny to audytorium od jedenj szerokosci geograficznej do innej. Chyba nie chcesz wiecej podrzynac sobie gardla kartami zakazanych ksieg, przez to ze czujesz na nim oddech stalowej klingi. Zrobisz to co kaza ci konsekwencje i dolozysz do tego pasje. Mogles stracac korone kiedy chciales, teraz moze ona spasc razem z twoja glowa.
Gdy na orzechu lamia sie zeby, posluz sie narzedziami; mlotkami i prasami hydraulicznymi. Jesli to nie odniesie skutku, mozesz doprowadzic do zderzenia dwoch planet. Wiesz jak to zrobic - zrob tak. Przeciez jestes niczym nieskrepowana istota i myslaca trzcina.

Post verbum

-Przepraszam, mam do pana jedno pytanie..
-A kto ich nie ma.