Bo kiedy jest brak, każdy znak działa na wspak. I działa działają, działania dzieląc. I dzielą dzielenie dzielnikiem. Potem dziennik w dziennym dzienniku dziennie podzielony został dzielnie dzielnikiem. I ja też dzielę raz dziennie dzielnie dzielnikiem dziennik.I też, teżem będący, też się w teżu tarza. I tarza się Tarzan, tarzając innych też. A inni z innymi w inną inność innieją, by innymi stać sie w innym innie, na innym innowie, i inaczej w ogóle. Ogół zaś, szczególnie ogólny, na szczegół się wyogólił. I tak ogólnie wyszczególniając, szczegół całkowicie ogolił. Lecz szczegół ogolony, to w ogóle mało ogólny. Więc ogólnie należało ogół zrównać ze szczegółem, tworząc równe równanie, równając równe rzeczy. To stworzyło rzeczy, które rzeczowo stworzone, stały się nierzeczowym tworem. Stworzyło nierzeczowe rzeczy. I tworzenie stało się brakiem..Kończę głupią notkę głupio, głupim fiflakiem.