pozytywnie stremowana przed jutrzejszym bardzo ważnym spotkaniem. biegam po domu w maseczce na twarzy rozsiewając aromat miodu z dzikich kwiatów, słodkich migdałów i dzikiego szafranu. dosuszam paznokcie i podśpiewuję pod nosem wtórując Gutkowi: "ze zmiennym szczęściem toczę się, czasem z drogi zniesie mnie, czasem zwolnię w jakimś błocie, jednak do przodu wciąż toczę sięęęęę".
patrzę na drzwi szafy i zastanawiam się, czy to przypadkiem nie przegięcie z tą białą koszulą i żakietem w pastelowe prążki.
no i wreszcie słońce.