Nie boje sie ciebie morderco, zwyrodnialcu najczystszej wody.
Lamentujesz jak zawali sie dach na innego, tobie podobnego.
A nasze kurniki! A nasze pasniki! Dziecinstwo zbrukane!
Aborcja na sniadanie; z kielbaska i cebulka.
Na pradawnym dysku, podgrzewanym rosyjskim gazem.
Lecz tym razem nie bedziem szeptem gdakac!
Kloaki nasze murem stana, zbrojnie.
Pokonamy cie w tej wojnie.

Kiedys twe ramiona przystania byly,
Gdy szybka kuna, lis podstepny skalac nas chcialy.
Nasze relacje sie zjebaly.
W pogoni za mamona, zabrales narzeczona,
O szlachetnym glosie i kuprze - jak trzy kiscie winogron.
Przysiegam, ze bedzie pomszczon.

Europa, swiat za morzem, a my w kurnikach pod twym nozem.
Po bohaterskiej smierci 72 nioski, dosc jaj na Wielkanoc!

Targniemy sie na wlasne zycia by pokonac ciebie!
Bedziesz je tluk z gluchym hukiem, i nie stluczesz!
Naszych jaj inkrustowanych kauczukiem!